Ungverjaland 25. maí - 30. maí

Jæja þá er komið að Prinsessunni á bauninni (pb) að setja niður nokkra punkta um ferðalagið mikla.

Minn partur er frá Banska Stiavnica þar sem Mamma mamma (mm) endaði sitt blogg.  Áður en ég hef mitt þá eru hér nokkrir punktar sem mm gleymdi: Við ætluðum bara að vera ca 1 til 2 daga í Banska Stiavnica en þar sem að allt lék við okkur, veðrið og verðið, rólegheitin og svo fannst okkur mjög þægilegt að vera ein með þetta hostel þar sem ekki einu sinni húsráðandi var mikið til staðar eða þar til að okkar keeere nordiske vennnner frá Svíþjóð komu keyrandi alla leiðina frá heimalandinu á Ástin Míni bil sem var kominn á fimmtugsaldurinn.  Það var virkilega gaman að spjalla við þessa típísku skandinava sem voru pínu hippar.  Þar var ekkert GPS og músik spiluð af Ipot eins og við teljum nauðsynlegt í okkar bílaleigubílum sem helst þurfa að vera með cruse control og.og...nei þar var bara kortið og vélarhljóðið sem blever. Þau voru á leiðinni á Míni ættarmót....þar sem að koma saman um 1000 Ástin Míni bílar við vatnið Balaton í Ungverjalandi.

 

Já Ungverjaland eða höngary..er næsti stoppustaður þessarar fjölskyldu og hafandi sagt það þá væri kannski skemmtilegast að byrja svona:

Einu sinni voru hjónin Prinsessa á bauninni, Mamma mamma Rúdolf og dæturnar NotJustaPrittyFace og TheSleepingButy ásamt syninum Hrotubelgi sem ætluðu að fara í  mjög hættulegt ferðalag til lands þar sem allir eru hungraðir.... En fyrir þá sem þekkja þá er ekki líklegt að þessi fjölskylda endist lengi þar.

 

Jæja, eina leiðin til að komst frá þessum frábæra stað sem var okkar síðasti stoppustaður í Slóvikiu var að láta senda okkur bílaleigubíl frá aðeins stærri bæ sem var um 15 mín. keyrslu frá okkar. Eftir töluvert vesen og mörg sms á milli okkar og bílaleigunar þá poppaði bíllinn okkur nokkuð á óvart upp á réttum stað á réttum tíma. Þetta var Pegout 407 sem okkur leist bara nokkuð vel á eða þar til komið var að því að setja bakpokana í skottið, því það var ekki nokkur leið að finna út úr því hvernig ætti að opna helv..skottið. Bílaleigan hafði sagt að fjarstýringin væri biliuð á lyklinum og þar var mynd að opnun á skottinu. Það var aaalveg að fara að myndast mikið panic þegar NJAPF sannað sína nafnbót heldur betur...hún hafði stungið puttanum í núllið í 407 og púff...skottið opnaðist og NJAPF leið eins og andanum hans Alladín sem hafði uppfyllt eina ósk af þremur.

 

Ferðinni var núna heitið til Eger sem er reyndar mun stærri bær en við héldum eða um 50 þús. en þangað var ferðinni m.a heitið vegna þess að hann á að vera frægur fyrir vínrækt.  Við sáum því fyrir okkur sveitaþorp umlukin vínekrum en vorum fyrir smá vonbrigðum þar sem að þarna mætti okkur meira vestrænt yfirbragð á flestu. Tískulöggunni í okkar hóp varð á orði að það væru ekki allir hrikalega halllærislegir en flestir og svo gerði hann óformlega könnun á háralit kvennanna og taldi ekki undir 90% sem væri með rautt (RAUTT..) litað hár.

 

Eftir að hafa verið í hinum löndunum tveimur og átt í erfileikum að greina á milli tungumálsins þeirra þá var skemmtilegt að heyra í ungverskunni sem hljómar ótrúlega mikið eins og  finnska, enda hefur málið sama uppruna. Það er tvennt sem hefur lyktað verulega ílla í ferðinni (okei, þrennt) það eru ísskáparnir þar sem við fengum fyrstu tvær gistingarnar og andfílan úr gistihúsaeigendunum í Bradislawa og Eger - Jöööökk. Eftir að hafa borðað ýmislegt sem fjölskyldan er ekki vön þá getið þið giskað á þetta númer þrjú..

En andfúla konan í Eger var mjög elskuleg og gistingin mjög mjög hrein og krúttleg. Við tókum fljótt út bjórvísitöluna sem okkur fannst hafa hækkað aðeins og bjórinn kominn upp í 3 til 500 forint sem er gjaldmiðillinn hér og er um 0.58 krónur.

 

Við tókum einnig túristalest um bæinn og stoppuðum í Szépasszony-völgy eða í Dal hinna fögru kvenna en þar er hægt að ganga á milli yfir 40 vínkjallara og smakka vín og eða bara drekka og drekka og.. Undirritaður var mjög spenntur yfir þessu og sá fyrir sér að þarna væri gaman að eyða miklum tíma og hefði þeim tíma verið vel varið ! En einhvernvegin var ekki almenn stemming fyrir því og var því frestað þar til næst !!!  

Eftir að hafa farið að borða á Ungverskum veitingastað um kvöldið fórum við snemma að sofa eins og öll önnur kvöld. 

 

Daginn eftir var pakkað saman og haldið af stað út í óvissuna enn og aftur. VIð höfðum lesið það í Lonly planet sem hefur verið eins konar vegvísir og biblía í þessari ferð að það væri mjög flottur grænmetis og ávaxtamarkaður í Eger. Þar keyptum við okkur morgunmat og sátum svo á bekk og svolgruðum í okkur nýjum ferskum ávöxtum. 

Það var gott fyrir mallakútinn og ekki síður samviskuna sem var farinn að ískra í vegna alls sukksins.

 

Við vorum búinn að labba ca 500 metra rétt fyrir hornið á götunni þegar fjölskyldan í æfingtýrinu í landi hinna ,,hungröðu" staðnæmdist snögglega fyrir framan skilti og það sló þögn á hópinn. MAC DONALDS...I´M LOVING IT !!! Hrotubelgurinn var fyrstur til að fá málið og kjark til að segja ,,mér er sama hvað þið segið ÉG ÆTLA að fá mér MC. Ykkur kannski á óvart þá var prinsessan á bauninni alls ekki sáttur við að fara þarna inn og skemma ónýtt magaplássið með þvi sem allstaðar er hægt að borða. NEI, nú værum við í Ungverjalandi og það skildi borðast ungverskur matur, gullas eða annað traditionlegt.  Hjörðin lét sem hún heyrði ekki þessar óánægjurödd og þusti inn og það var Mamma mamma sem lokaði á eftir sér dyrunum á meðan Pb stóð fyrir utan ánægður með að hafa staðið þessa freistingu. Það verður ekkert sagt meira frá því hvernig þetta tómarúm var svo uppfyllt seinna þann daginn...

 

Við fórum síðan í nýjan vatnsrennibrautagarð þar sem hægt var að liggja í sólbaði og heitum pottum og var slakað á þar fram eftir degi. Nú var ferðinni heitið til Balaton vatns sem er gríðalega stórt vatn í miðju Ungverjalandi og einskonar sumarleyfisstaður Ungverja og annarra nágrannaþjóða.

 

Á leið okkar þangað þagnaði allt í einu sú eina sem ekki má missa athyglina í ferðinni frú Málfríður Ratvís Hjálplegadóttir. GPSið allt í einu bilaði og datt út og það í miðri Búdapest en þar þurftum við að keyra í gegn til að komast til Balaton. Með snarræði aðstoðarbílstjórans tókst að toga upp úr Málfríði nokkur orð og vísbendingar sem komu okkur svo alla leið á leiðarenda. Fjúkk, við sáum fyrir okkur að ferðast með kortið eitt að vopni og voru ekki allir (PB) rólegir við þá hugsun.

 

Við spottuðum út stað sem heitir Siofok og var alveg eins og við værum kominn til Benidorm þar sem ekkert nema unglingar væru samankomir til að djamma, bar við bar við bar með lélegum veitingastöðum inn á milli. Hrotubelgur sá fljótt að skinkurnar voru í stöflum þarna og einhvernvegin voru ungarnir okkar með kjánahroll yfir útliti stúlkna og stráka sem voru þarna. Eftir að hafa fengið mjög flotta gistingu í glænýrri íbúð og hafa horft á íslenska lagið flutt ,,óaðfinnanlega" fórum við og röltum um og fengum okkur bita. Gömlu ákváðu svo að koma sér heim í háttinn enda klukkan orðin rúmlega ellefu en krakkarnir vildu gefa þessu séns og flökkuðu á milli bara fram eftir miðnættið.

 

Daginn eftir tékkuðum við okkur út með semingi þar sem að þetta var svo flottur svefnstaður og fáranlega ódýrt miðað við gæðin eða um 20 evrur á mann.

 

Við leigðum okkur hjól og hjóluðum um svæðið í frábæru veðri, skoðuðum útimarkað og fengum okkur bita.

 

Við ákváðum svo seinnipartinn að færa okkur hinum megin við vatnið til Balatonfured en ferðabiblian okkar sagði að það væri rólegra og fallegra og það stóð heima. Aftur fengum við mjög flotta gistingu, tvær stúdioíbúðir með sameignlegum svölum fyrir rúmlega 2000 isl.krónur á mann !! Þarna var ákveðið að staldra við og slappa af í tvær nætur. Um þá dvöl er frekar lítið að segja annað en að þarna var allt mjög hreint, afslappað og veðrið gott fyrir utan þrumurnar sem við lentum í og rigninguna í kjölfarið sem var sú mesta sem nokkurt okkar hafði séð á æfinni. Við vorum þá í hólatúr um bæinn og allt í góðu með það en vitið hvað, þegar við renndum á hjólunum framhjá einni bensínstöðinni þá sáum við þar litla græna Ástín Míni bílinn og sænsku hjónin, ótrúleg tilviljun. Allt fór bókstaflega á flot á nokkrum mínutum og húktum við blaut og köld undir skyggni veitingastaðar sem var þó ekki nema um 200 metra frá gistingunni okkar.  Ein þruman skilaði risa höglum og var að sjá að aðrir sem þarna voru litu á okkur ásökunaraugum að við Íslendingar hefðum komið með þetta veður!

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Nú rann upp sá dagur sem við þurftum að fara til Búdapest til að skila bílnum og þurfum við að vera þar kl 8:30 á einni af þremur lestarstöðum sem þar eru og hitta starfsmann bílaleigunar. Hann hafði þá tekið lest frá sinni heimabyggð i Slóvakíu klukkan þrjú um nóttina til þess að sækja bílinn, vá mikið fyrir okkur haft. Allt gekk enn og aftur upp - við á réttum stað og þrátt fyrir þessa stóru lestarstöð þá var hann nánast fyrsti maðurinn sem við mættum á bilastæðinu. Ég held reyndar að hann hafi verið jafn undrandi og við að þetta gengi allt upp. Eftir að hafa tekið íslenskt handaband af fullum krafti var hann kvaddur með þeim orðum að við munum mæla með honum á íslandi sem honum fannst örugglega aðeins meira tii koma en efni standa til..

Þá var strunsað með bakbokana til að finna Hostel Aborignial -

 

 

 

 

Já, ýmislegt kom upp í hugann þegar undirritaður sá hvað hafði orðið fyrir valinu. En þetta var bara fínt og alveg gott fyrir þessar fáranlega fáu krónur. Þar lá bæklingur sem auglýsti fría gönguferð með leiðsögn um Búdapest sem við nutum svo í 3 tima og var það frábært. Sáum flottustu staðina, fengum söguna og venjur á mjög skemmtilegan og perónulegan hátt. Svo í lokin var fólki ,,frjálst" að tipsa leiðsögumennina og það var ljóst að þetta viðskiptamódel er sko að slá í gegn hjá þeim. VIð mælum hiklaust með þessu fyrir fólk sem fer til þessa ofsa flottu borgar. 

 

Eitt verð ég þó að taka fram að á vegi okkar urðu tveir stafir sem varð til þess að undirritaður sat einn og drakk kaffi á annan tima, þetta voru stafirnir H og M, sei nó mor !!!

Eitt af því sem leiðsögufólkið gerði var að mæla með skemmtilegum pöbbum (ekki svona pöbbum eins og mér heldur stöðum til að drekka alkóhól á ;-)) er eitt sem er nokkuð frægt og algengt hér í Ungverjalandi og það eru svokallaðir Ruinbarir eða barir sem eru í rústum bygginga sem voru byggðar á kommunistatímanum fyrir skóla og opinberar stofnanir.  Við enduðum semsagt frábæran dag á einum slíkum þar sem við hittum m.a tvo hressa kalla frá Ástralíu og sátum við með þeim að smá sumbli fram yfir miðnætti. 

 

 

 

 

 

 

Eftir tæpa fjögurra tíma svefn þá var strunsað af stað kl 5:30 út á lestarstöð til að taka lest til Zagreb í Króatíu sem er um 6 tíma ferð. Ég lýk þessu bloggi á svipaðan hátt og ég hóf það um fjölskylduna;  Prinsessa á bauninni, Mamma mamma Rúdolf og dæturnar NotJustaPrettyFace og TheSleepingBeauty ásamt syninum Hrotubelgi sem hættu sér inn í landið þar sem allir eru Hungraðir...því þegar þetta er skrfiað þá höfum við ekki fengið vott né þurrt frá því í gærkvöldi en núna er þessari 6 tíma lestarferð að ljúka í gríðalegum hita, engri loftkælingu og hér er ekki hægt að kaupa svo mikið sem vatn, nei slík þjónusta er óþörf. Vitandi hvað það verður sem við gerum fyrst í Króatíu heldur í okkur lífinu og voninni um að enn höfum við tekið bara fína ákvörðun.

 

 

 

 

Nokkrir samhengislausir punktar:

1. Undirritaður telur að hann eigi að fá annað ferðaviðurefni þar sem ekki hafa heyrst margarkvartanir um svefnstæði !!

 2. Mamma mamma er líka kominn með nýtt viðurnefni sem er mamma Sísvanga (hún er nefnilega svo dugleg að hún hætti á nikontíntyggjóinu í byrjun ferðar og eitthvað virðist það hafa áhrif á matarlystina)

3. Allstaðar sem við komum og kynnum hvaðan við erum þá er alltaf sagt ,,VÁÁÁ, frá Íslandi" jafnvel drengur frá Singapor sem sagði ,,Vá alla leið frá Íslandi" en hann var smá vandræðalegur þegar ég spruði hversu lengi hann hefði þurft að fljúga til að koma hingað sem voru 13 tímar og svaraði á þeim tíma gætum við flogið fram og til baka og lagt okkur í nokkra tíma eftir flugið !!!

4. Einnig vekur mikla athyglia að við séum öll fjölskyldan að ferðast saman þ.e. vegna aldurs krakkanna. 

 

Með bestu kveðjum og von um að Íslendingar skemmti sér vel og þá sérstaklega Patreksfirðingar um Sjómannadagshelgina.

 

Skjöldur 

Athugasemdir

[Lilja (IP-tala skráð) 31.5.2012 kl. 22:15]

Snilldar blogg Skjöldur!! Við biðjum öll að heilsa af Sigtúni 5 og 3 og þá sérstaklega koma kærar kveðjur frá Iðu :) Við eigum nú örugglega eftir að sakna ykkar um helgina! En það er alltaf næsta ár :)

[Dóra Jóhanns (IP-tala skráð) 31.5.2012 kl. 22:28]

Það er alltaf svo gaman að lesa bloggin ykkar elsku fjölskylda!!! Knús frá okkur Jöra og Ragnari Eldi xxxxx

[Karen Ásta Friðjónsdóttir (IP-tala skráð) 1.6.2012 kl. 08:14]

Frábært að fá að fylgjast með ykkur hér .

[Þóra Árnadóttir (IP-tala skráð) 1.6.2012 kl. 21:11]

Bara gaman að lesa bloggin ykkar. Haldiði áfram að skemmta ykkur konunglega

[Ragnar Jörundsson (IP-tala skráð) 2.6.2012 kl. 09:45]

Sæl allar elskurnar!

Flottur pistill. Þetta er mikið "oplevelse" hjá ykkur.  Við vildum gjarnan vera með ykkur. Við huggum okkur við það, að hér er búið að vera bongóblíða undarnfarna daga og spáin eins framundan. Glampandi sól um 15-20 gr. hiti. Vonandi komið þið ekki heim með eitthvað leiðinda veður frá Evrópu .

Hlökkum til að fylgjast með ykkur á blogginu.